.....

insanlar pisleniyor.gün geçtikçe pisleniyor,kokuya da alışıyorlar üstelik.yüzsüzleşiyor, çirkinleşiyor,acı vermeye başlıyorlar.tüm dünyayı sarıyorlar pis, durgun bir göl gibi.pisliğin dumanı havaya yayılıyor,gözlerimiz görmez oluyor.ağlıyoruz daha berrak görebilmek için.ama gözyaşlarımız artık bizi berraklaştırmıyor.sadece gözlerimizi kızartıyor,açılmaz hale getiriyor.kapalı gözlerle yaşıyoruz hayatımızı.kokuya alışıp tüm pisliklere göz yumarak.her geçen gün bu sulardan tiksinip kendimizi yine içinde bularak yaşıyoruz.ve bir çözümü yok bunun.çünkü artık gözyaşlarımız bizi berraklaştırmıyor.sadece kalbimizi yakıyor her damlanın düşüşünde...