Monday, December 11, 2006

bir kaplumbağam olsun istiyorum(vosvos) rengi önemli değil.eski olsun teklesin.yani arabam gibi olmasın,kaprisli olsun biraz.dostum gibi olsun. Alayım kaplumbağamı, düşeyim yollara tek başıma.ama çevre yolundan gitmek lazım:Dbomboş olsun yol.hehe çok basamam kaplumbaacımla ama olsun.insan istemiyorum. Eskifoça’ya gideyim bari:D yine huzur dolayım bi. foçam benim!!!hayallerimin mekanı,hayallerimin olmazsa olmazı…park edeyim vosvosumu, sonra deniz kenarında bir kahvaltı, yanımda getirdiğim termostan bir bardak çay,sonra kulağımda walkman im denizi izleyeyim, defterimi çıkarıp bir şeyler yazarım belki. Sonra orada bir arkadaşa rastlamak da lazım.uzun zamandır görmediğim, çok sevdiğim biri olsun.onunla oturalım birer bira içelim sohbet edelim, eskilerden bahsedelim. veya yeni biri de olabilir.oraya aynı beklentilerle gelmiş biri:D sonra yine yeni birini tanımanın heyecanı kaplasın içimi, tanıştığıma memnun oldum dedikten sonra eve gitmek için vosvosuma koşarken antikacıya gireyim, güzel bir daktilo var orada, benim için bekliyor.hemen daktilomu kapıp evime dönerken aklımda bir hikaye…o kadar oturmuş ki kafama acilen yazmam lazım, neredeyse kenara çekip başlayacağım orada yazmaya!ama yine sorumluluklarım var,hayallerde bile peşimi bırakmayan:Dyani hayalim biraz gerçekçi olsun ki imkansız görünmesin gözüme di mi ama:Dneyse sorumluluklarım diyorduk.annemler merak eder arabayı kenara çekemiyorum yani:Dveya bir yerlere gidip daktilomun başına geçemiyorum, veya eve gidip direk odama giremiyorum merhaba ve günün özeti olmadan:Dneyse eve giriyorum muhabbet ediyorum falan sonra odama geçiyorum.daktilomu alıyorum, ve tüm cümlelerim gitmiş…yine gitmişler.kızamıyorum kimseye.yine kendime sinirleniyorum.hayallerim ve sorumluluklarım çatışıyor içimde.yapamadığım her şey için nedir bu kendime olan öfke?

3 comments:

Anonymous said...

sorumluluklar...hiç bitmeyen acımasız varlıklar onlar.belki hayatın olmazsa olmazı, ama hayallerimde sorumluluklarıma yer yok.en azından bi an için.ya da bi olay için.benim hayallerim çok rahat.sanki hiç kimseye hesap vermem gerekmezmiş gibi yapıyorum her şeyi hayallerimde.ama sen hayallerinde bile gerçeğe yakınsın.bırak gerçeği.gerçeklerin hayallerde yeri yok!düyelim sesin çok kötü ama şarkı söylemeye bayılıyosun.hayal kuruyosun;bi gün bi şarkıcı olcaksın,çok ünlü bişi.herkes seni tanıyo,tapıyo,bayılıyo...vb. işte al sana hayal.bi gram bile gerçek yok içinde.işte asıl hayal bu.senin buraya yazdıkların hayatının planlaması.ilerde yapıcaklarını düşünmek.ama hayal değil.çünkü sadece gerçeklerden oluşuyo.
bi yazı yaz.hayallerini içersin.ama hayallerin olsun onlar.belki asla yapamıcağın şeyler.ama ilginç olsun.yapınca büyük mutluluk alcağın şeyleri barındırsın içinde...yaz,sadece kendin için yaz.içinde sorumluluk olmasın.hayatından çıkarmak istediğin gerzeklerin adı,sevmediğin insanlar...hepsini çıkart.yazını bekliyorum;)))

nehiR said...

öyle hayaller yazıya dökülünce çirkinleşiyor malesef anonimusçum:Do yüzden onları sadece düşünce baloncuğumda saklıyorum.hayallerimi anlatabilcek kadar yetenekli değilim.o kadar güzel yazamıyorum:D ama denerim yine de:Dneden olmasın.

Özgür Ulutaş said...

bi bira içmişin bırak vosvosunu oraya git bi yere yaz yazını... Napıyım o kısma takıldım :D