Ne aradığımızı bilmeden yıllarca aradık. Tüm çekmeceleri, dolapları, çöpleri karıştırdık. Halıların altına kafamızı eğip baktık, çarşafları silkeledik, yoktu… aradığımız şey yoktu. Neydi gerçi saklanan o da bilinmez ama, yoktu işte. Tanımadığımız, bilmediğimiz, özleyemeyeceğimiz bir şeyin yokluğunu çekiyorduk. Aslında bunlar da değil… Sadece göremediğimiz bir şeyi arıyorduk. Hissedememekten acı çektiğimiz o şey… sonra başka birinin dudaklarında, avuçlarında çıkageldi. Geçen yüzyılda kalmıştı o! Bu yüzdendi bu kadar arayış. Birileri doğallığı unutmuş, çarpıtmış, kirletmiş ve sifonu çekmişti. Bu yüzyıla ise düşünmek kalmıştı. Neyi aradığını , hissedemediğin şeyin ne olduğunu, nasıl doldurulabileceğini düşünmek. Düşünmek ve bok yemek! İşte yüzyılımıza düşen pay bu…
5nisan 2007