çağ gelir, çağ gider...

Kasırgaların barındığı,suskun, bakakalmış bir çağın çocuklarıyız biz. Göz yakan, fakat ağlatmayan.Biz, çok konuşup hiçbir şey söylememeyi başaranlarız.Çok sevişip hissetmeyen bir insanlığız biz, bu çağın insanlarıyız. Filmlerle yaşarız.Kitapları tüketmişiz, filmlerle başlarız güne.Hemen izler, izlerken başka şeyler düşünür, sıradaki 135 dakikaya geçeriz.Kitaplar gibi yavaş akmaz hayatımız.Biz yararcıyız. Saçma kırmızı ışıklarda beklemeyiz. Hatalı sollayan dolmuşları sever arabası olmayanlarımız.Biz, hızlı bir çağın gözü yanan çocuklarıyız.Rüzgardan mıdır, ekrandan mıdır bilinmez... Dünyanın dönmeyi bıraktığı, insanların dünyayı döndürmeye çalıştığı bir döneme doğmuşuz. Biz radyasyonluyuz, kanserliyiz, depresyonluyuz. Zamanı yavaşlatmak için antidepresan atarız kimyasal yüklü sularımıza. Biz kocaman bir kavganın ortasında, televizyon karşısında yemek yiyenleriz. Çok düşünen, hiç düşünmeyen, güvenemeyen, güvenmek istemeyen, bir, birey, tek, tekil, sadeceyiz...