Sunday, December 08, 2013

Önce yalnız olmayı öğreneceksin. Sonra sevmeyi hatırlarsın. Yalnızlaştıkça güçleneceksin belki, huzurun kaçacak bir süre. Ama yalnızlığı hissedeceksin dibine kadar. Herkes ne kadar savunmasızsa sen de o kadarını sindireceksin içine. Biri ipini salacak salacak denize doğru. Sen tam ulaştığında hop çekecek geri. Boğazın düğümlenecek, ağlayacaksın. O kadar yalnız olacaksın ki, yanlış anlaşılacaksın, açıklamaya halin kalmayacak. Gidene kadar herkes, zamk gibi yapışacaksın yerine. İfadesiz, coşkusuz. Ne zaman ki gidecek herkes, başlayacaksın bağır bağır ağlamaya. Önce yalnızlığa alışacaksın, sonra sevmeyi hatırlarsın.