Tuesday, October 06, 2020

7kasım 2019

Artık fotoğrafların ağlatmıyor, iyi bir his mi onu bile bilmiyorum. Kopup gidiyor hafızamdan anılar. Elini tutmak nasıldı, hatırlamak istemiyor beynim. İçimde bir özlem var, sana değil, ama kime olduğunu bilmiyorum. Kalbimde açtığın yaralar yavaş yavaş kapanıyor. Yara yerleri hissizleşiyor. Bilmiyorum bir daha sevecek miyim birini. Hiç korkmuyor kalbim, sevmek istiyor hiç katledilmemişçesine. Ama sevginin neresinden tutsa bilemiyor. Buhranlı duygular geçiyor, gidiyor. Yerini dumanlı bir hissizlik kaplıyor. Özlüyorum her gün başka birini. Artık içimdeki özlem baki. Çünkü kavuşacak kimsem yok.